Speels en bij vlagen keihard

Enthousiast gaan de handen omhoog. Eindelijk! Het team The Big Five met Mike Goossens, Tom ter Laak, René Notermans en de docenten Monique Heijmans en Bas Buiter heeft de 19e Kwistetwelkwis gewonnen. Ze staan te glunderen op het podium. ‘Zo vaak zo dicht bij de overwinning geweest, nu eindelijk een keer gewonnen,' zegt Buiter. De andere teams wachten nog even op de overige uitslagen op het grote beeldscherm, maar dan is de spanning eraf en de nederlaag verwerkt in de laatste minuten van deze Valentijnsdag 2020. Sportieve felicitaties van de concurrentie!

Daar heeft het overigens lang niet naar uitgezien. De kwis-avonden worden namelijk gekenmerkt door een speelse en bij vlagen keiharde rivaliteit. Sommige teams maken voor aanvang zogenaamd gezellige praatjes om de tegenstanders te ontmoedigen, andere teams trachten te imponeren met de meegebrachte etenswaren. Chips en M&M’s zijn favoriet, maar er worden ook donuts, roomkoppen, cakejes en roze koeken gespot. Dipsauzen, blokjes kaas en zure matten voor een wat hartiger bite. Maar dat is allemaal nutteloos baltsgedrag, weet de ware kwisliefhebber.

Na aanvang wordt er al snel op fluistertoon overlegd. Wat hardop gezegd wordt, is misleidend fake-news. Propaganda-oorlog. Bij elke tussenstand wordt gepocht, gejokt en gedreigd. ‘Wij komen terug, wij gaan nou echt beginnen, wij hebben nog een joker.’

De traditionele Efteling-vraag komt al in ronde 1. De antwoorden van ronde t-wee hebben allemaal (hoe kan het ook anders) een t. Soms is het ook de KwisthetKwelkwis. Tussenronde 3 heeft verschrikkelijk lastige puzzels. Voor de pauzeronde moeten de deelnemers naar de leslokalen waar Hacuna Matata in tien verschillende talen ten gehore wordt gebracht. Welke talen? Saboterende teams zetten het geluid lager …

Gelukkig is er tegen het einde ook weer een opzoekronde: vragen over het Valkenswaardse carnaval, op te zoeken in De Strieper. Eén ingenieus team wist al voor aanvang de hand te leggen op dat blad.

Jury en teams weten elkaar te vinden. Voorzitter van de jury Jack Geenen moet de teams manen om de mobieltjes op te bergen en uiteindelijk zelfs één team voor een ronde diskwalificeren. En omgekeerd: zijn tafeltje wordt bestormd met klagers over de ‘calamiteitendoorsteek’ en ‘calamiteitendoorgang.’

Het was weer een mooie avond. Uiteindelijk blijft de herinnering aan plezierig samenwerken over, aan het verdriet van vergeten en de vreugde van het weten.

Hulde voor het nakijkteam onder leiding van Hanneke Zieren en voor de feestcommissie. Bloemen voor de kwismasters!